Audrey Lauwers
Wie ben ik?
Wie zal het zeggen?
Telkens wanneer ik mezelf probeer samen te vatten, loop ik tegen de beperkingen van ‘concluderen’ aan. Dus, wie ik ben, hou ik liever open, omdat ik me elke dag opnieuw wil herontdekken en uitvinden.
Elke dag wil ik me laten inspireren door bewust trager te leven in verbinding met mensen, dieren en mijn omgeving. Vrij leven zonder me afhankelijk te maken van verwachtingen of beperkingen uit het verleden. Van betekenis zijn voor de ander door ‘gewoon te zijn’. Content zijn met wat het leven me brengt.
Dat vertelt hoeveel vrijer ik nu in het leven sta.
Want zo was het niet altijd …
Ook ik ben verloren gelopen in de angst, dwangmatigheid, de overspoeling en de eenzaamheid. Veel te jong alleen. Maar nu heel dankbaar voor de worstelingen, de ervaring, de inzichten.
Had ik altijd zin in het leven?
Als kind was ik het prototype van levenslust en zelfvertrouwen. Maar ook ik bleef niet gespaard van tegenslagen en geraakte bedolven onder negativiteit. Ik ben blijven zoeken, hoe ik terug zin kon krijgen in het leven. Want jongens, wat miste ik mijn levensvreugde. Ja, eerlijk? Ik had mezelf verlaten.
Zelfhulpsystemen
Ik ben er een poosje van overtuigd geweest dat ik alle ongelukkigheid zelf kon dragen als ik mijn innerlijk leerde managen. Dus ging ik op zoek naar methodieken om vanuit eigen kracht evenwicht te vinden. Pas later erkende ik dat – naast innerlijk management – de pure verbinding tussen mensen of mens en dier even belangrijk was en dat wederzijdse heling ontstaat in de ontmoeting.
Nee, ik hoefde niet alles meer alleen op te lossen. En hulp vragen? Niets mis mee. Deze inzichten vormen nu de rode draad doorheen mijn begeleidingen: een gezonde balans tussen zelf doen en samen dragen.
Mens en dier terug zien stralen én daar deel van mogen uitmaken? Dat maakt mij gewoon gelukkig.
Wat doe ik?
Wat doe je allemaal? Die vraag krijg ik wel eens. Ik doe heel veel en niets. Ik maak veel plannen, die niet allemaal worden uitgevoerd (God zij dank). Het leven heeft het soms anders en trager met me voor. Die flow kan je maar beter volgen, heb ik ondertussen begrepen.
Het leuke is dat je dan op plaatsen komt waar je anders nooit komt. Zo heb ik een Movano tot camperbus laten ombouwen en ga ik op Slow Travel. Onderweg geniet ik van de natuur en doe ik:
- online begeleidingen
- Animal Skill Share
- werk ik digitale cursussen uit
Wanneer ik niet op Slow Travel ben, coach ik:
Privé consulten vinden plaats bij mij thuis, op de locatie van Hondenpraktijk Het Verdrag van Pluto, de wei van Pluto, aan huis of online.
Workshops geef ik ook op de locatie van Het Verdrag van Pluto of op verplaatsing.
Alles wat ik doe, is gericht op het welzijn van mens en dier én bewust trager leven. Mijn begeleidingen gebeuren in verbinding & in dialoog. Ik ben verzot op zelfhulp- en zelfselectiemethodes, alsook technieken die vertrouwen en connectie bevorderen om zo het zelfsturend en herstellend vermogen van mens en dier te stimuleren. Bovendien vind ik het belangrijk dat jij en je dier onafhankelijk en zelfstandig verder kunnen.
Naast Slow Living Animals lopen mijn engagementen met Het Verdrag van Pluto en mijn collega Ira van Aelst gewoon door.
Mijn kennis en ervaring wil ik nu met zo veel mogelijk mensen delen. Een informatieve website leek me dan ook een strak plan. De pagina’s, blogs & vlogs en digitale cursussen vertellen mijn verhaal, dat bedoeld is om te inspireren en (dieren)welzijn op grote schaal te verbeteren.
Mijn website is net zoals het leven: een proces van constante verandering, groei en loslaten. Als je bijvoorbeeld mijn cursussen koopt, krijg je toegang zolang de cursus bestaat en profiteer je mee van alle updates. Ik wens je dan ook veel plezier met ontdekken en herontdekken. En misschien brengt mijn verhaal je zo een beetje dichter bij dat bewust trager leven, dichter bij jezelf en de ander.
In een gezellig huis in het midden van Edegem zorgt een bont groepje bewoners ervoor dat ik me steeds welkom voel: het ontvangstcomité staat altijd klaar!
Mau, mijn Golden Retriever loopt er kwispelend over de zachte vloertapijten, Yunki de kat knuffelt met iedereen die ze tegenkomt, en een hechte familie Koi brengt de tuin helemaal tot rust.
Te midden van al die levendigheid woon en werk ik. Vind je me niet thuis, dan zit ik in de natuur met Mau. Heel af en toe trekt Yunki er mee op uit.
Dat mijn dieren voor een constante hebben gezorgd in mijn leven, ja dat mag je wel zeggen. Wat zij voor mij betekenen? Alles. En ik hoop voor hen hetzelfde te mogen betekenen.
Dankbaar voor alle levenslessen en steun, hoop ik hen een mooie, rustige oude dag te bezorgen, samen genietend van elk moment.